«Α,α,α αρχίζει η παγωνιά! Πάει ο ήλιος έχει φύγει και το κρύο μας τυλίγει. …
Ε,ε,ε, χειμώνα παγερέ! Ξύλα ανάβουν μες τα τζάκια και ζεσταίνουν τα σπιτάκια. …
Ι,ι,ι, βοριάδες τσουχτεροί! Πόρτες παραθύρια κλείστε, τους ανέμους έξω αφήστε.
Ο,ο,ο, ζεστά που θα ντυθώ! Έξω στην αυλή θα τρέξω και χιονόμπαλες θα παίξω.
Ου, ου, ου, το κρύο πάει παντού! Τα χεράκια ξυλιασμένα και τα πόδια παγωμένα.
Ου, ου , ου, το κρύο πάει παντού!»
Με αυτό το τραγουδάκι αρχίσαμε να συζητάμε για την Εποχή του Χειμώνα! Τα παιδιά παρατήρησαν τις αλλαγές της φύσης που είναι η στιγμή της να «κοιμηθεί» για να πάρει δυνάμεις!
Τα χρώματα που επικράτησαν στην τάξη μας ήταν αυτά του μπλέ, του γαλάζιου, του άσπρου και του μωβ! Μάθαμε για το πώς εμείς οι άνθρωποι προστατευόμαστε από το τσουχτερό κρύο του χειμώνα, αλλά ταυτόχρονα και τι παιχνίδια μπορούμε να παίξουμε στο χίονι για να χαρούμε μαζί του!
Φυσικά, δεν θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε τον αρχαιοελληνικό μύθο της Αλκυόνας και να κατανοήσουμε τις Αλκυονίδες μέρες, που μέσα στο χειμώνα μας φέρνουν τον ήλιο και τη ζέστη!
Στο τέλος της θεματικής, συζητήσαμε για το Σύμβολο της Ελπίδας μέσα στο Χειμώνα, που είναι η Ανθισμένη Αμυγδαλιά! Και βέβαια, δεν διστάσαμε να ακούσουμε για τον αρχαιοελληνικό μύθο της Αμυγδαλιάς και ως εξοικειωμένοι πια καλλιτέχνες να δημιουργήσουμε τις δικές μας αμυγδαλιές!
